Historical Dictionary
of Grammatical Terms online
of Grammatical Terms online
przedmiot dopełnienie, obiectum
Language:
polski
Etymology: kalka łac. obiectum 'rzecz, przedmiot, obiekt'
Etymology: kalka łac. obiectum 'rzecz, przedmiot, obiekt'
Contemporary definition
Zob. dopełnienie
Quotations
Lerc/1877,
p. 80
Definition
Rzeczownik, przymiotnik, zaimek lub liczebnik położony w drugim, trzecim, czwartym, a niekiedy nawet w szóstym przypadku, na który czynność lub właściwość, o której mowa, przechodzi, nazywamy przedmiotem, np. Ojciec kocha syna. Uczeń pilny nienawidzi lenistwa. Człowiek chciwy bogactw i zaszczytów. Gardzimy człowiekiem, który się brzydzi pracą. Powiedz to bratu swemu. Mów zawsze prawdę, a brzydź się kłamstwem. Kochaj cnotę, a nienawidź występku.
Kon/1920,
p. 76
Definition
Rzeczownik, wyrażający imię osoby lub rzeczy, na którą przechodzi czynność czasownika, nazywa się w zdaniu przedmiotem.
Przedmiot przy czasownikach przechodnich, wyrażających myśl przeczącą, kładzie się zawsze w przypadku II-gim.