of Grammatical Terms online
spółgłoska miękka
- Słownik, t. 2: H-M: SW/1900-1927
- Słownik, t. 4: P-Prożyszcze: SW/1900-1927
Spółgłoski miękkie. W jęz. słow. spółgłoski palatalne i palatalizowane (zmiękczone), tzn. takie, przy których wymowie występuje artykulacja środkowojęzykowo-podniebienna (jako artykulacja podstawowa lub jako artykulacja dodatkowa).
Quotations
Palatalny jęz. podniebienny: W ten sposób wymawia wiele osób z Królestwa i: poprzedza je p. spirant. Rozw. Spółgłoski palatalne. Malin. (= podniebienne czyli miękkie (np. ś, ź, ń).
L 1. Spółgłoska przedniojęzykowa, podniebienna czyli miękka; odpowiednia jej twarda, czyli niepodniebienna jest ł. Co do natury swojej, l należy do brzmień, które nazywano dawniej płynnemi (l, r), dziś noszą one nazwę drgających. W staropolszczyźnie, przed wiekiem XVI-ym nie rozróżniano w piśmie l i ł; niekiedy miękkie l przed samogłoską wyrażano przez ly lub li (lyas, liud, dalyeko...). Od wieku XVI-go ustaliło się w piśmie i druku odróżnianie dwu tych spółgłosek, które do dziś ś. utrzymuje, tj. brzmienie miękkie l wyrażamy przez l, twarde zaś czyli niepodniebienne przez ł (daleko, łapa, stały, czoło).