Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

bierny przypadek
Hierarchia Dzieła

Hasło w cytatach: biérny
Język: polski
Dział: Morfologia, Składnia (współcześnie)
  • III. Krystalizowanie się polskiej terminologii gramatycznej w czasach Oświecenia: Kor/1961
  • O składni w ogólności: DwBg/1813
  • Składnia: Kurh/1852
  • Zbiór abecadłowy rzeczy: DwBg/1813

Cytaty

DwBg/1813, s. 100 Definicja

Przypádek czwárty, biérnik albo biérny, odpowia­dający na pytánié kogo? co? wystawiá rzecz w takim stanie biérnym, ile ją kto czyni, np. Giedymin założył Wilno.

DwBg/1813, s. 166

Biérnik albo biérny co jest?

Kurh/1852, s. 53

PRZYPADEK CZWARTY, BIERNY. (винительный падежъ.)

Kor/1961, s. 43

Tego zresztą nie zrobił [O. Kopczyński] wówczas, por. natomiast P. Dworzecki, Grammatyka języka polskiego według prawideł J. ks. Kopczyńskiego, Wilno 1813: nominativus — czynnik, czynny, genetivus — dopełnik, dopełniający, dativus — dążnik, dążący, accusativus — biernik, bierny, vocativus — wzywacz, wzywający, instrumentalis — narzędnik, narzędziowy, localis — miescownik, miescowy.

Powiązane terminy