terminów gramatycznych online
środek słowa
Język: polski
- Dialekty języka polskiego: Nitsch/1923
- O literach: Dudz/1776
- O literách włoskich i wymowieniu ich: Sty/1675
- O pismowni w języku polskim: Prz/1816
- Traktat I. O ortografij francuskiej: Dąb/1759
- Zdanie ósme: Klecz/1767
Cytaty
W Ortográfiej w toż florenczykowie zwyczaj máją we śrzodku literę z, miásto t, pisáć luboć to nie jest omyłká żadna.
Literá g, dla wdzięczniejszego dźwięku wymowy z srodku słowá może niekiedy opuszczona być.
Literá N, bywa też wyrzucona, lub opuszczona w śrzodku tych słow w języku Włoskim.
Milczy się też i we śrzodku, álbo się przynajmniej bardzo krotko i głucho mowi, kiedy się bez niego konsonanty wyrazić mogą.
Że ponieważ nie mowiemy Polszka, lecz Polska, w inszym przypadku w środek więcej liter wtrącać nie powinniśmy, ponieważ każdy spadek (casus) z mianującym powinien się zgadzać, a tylko różnymi literami, kończyć się powinien.
Z początku, i we śrzodku słowa, które chcąc możno. Ale na końcu słowa lepiej s, niż, ʃ.
I u nas także to G, zwyczajnie mięknie przed E, przybierając, czy z naczała, czy w środku, czy na końcu słow Samogłoskę I, np. Giermek, ogień, nagietek, drogie i t. d.
Jednak ważne powody zkłoniły mię do zatrzymania samego H w chuchowych złogach przyswojonych Imion samowłasnych, ktore ją mają w swojij narodowości, a do upowszechnienia Dwojorki CH, we wszystkich złogach Imion pospolitych, czy chuch na początku, czy na końcu, czy w środku słowa jest umieszczony.
We wszystkich zaś wyrazach pospolitych prawoPolskich lub prawnie urodaczonych, piszę jednostajnie ch, jako chuch wszędy mocny i jednako wymawiany, np. chandel, Chetman, chimn, chonor, chojny, Chrabia, chufiec, chuk, puchar, wachać się i t. d. tak, jak ten sam chuch wyraża się na ucho zawsze jednako z naczała, w środku i na końcu słow podobnych.
Z południowych form [...] widać, że i w środku słowa y skłania się tu do yi ̯ [...].