Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

paroksyton, paroksytonon

Hasło w cytatach: paroxytona, paroxytonon, paroxytony
Język: polski, grecki
Geneza: z gr. παροξύτονος (paroxýtonos) 'mający akcent na przedostatniej sylabie'
Dział: Fonetyka (współcześnie)

Cytaty

Różnica między przychodzicie (cz. teraźn.) a przychodzicie (tr. rozk.) i podobnie równobrzmiącemi innemi formami musiała polegać na akcencie, paroxytonon i proparoxytonon.

Językowi naszemu są przeciwne wszelkie wyrazy proparoxytona, zakończone na ija. Wyrazy cudzoziemskie, z akcentem na 3ciéj zgłosce od końca, na ija zakończone, nie mogą zatém wcale rościć sobie do tego prawa, żeby były lepsze, niż paroxytona, t. j. zakończone na i͡a albo ja; przeciwnie, jeżeli które, to one właśnie nie pieściłyby bynajmniéj ucha naszego.

Mianowicie przypuszczam, że np. szlachcic i pawica wynikło z szlachtikias i pawikia jako paroxytonów, przeciwnie chłopiec i słońce z chłopikias i słnikiam jako proparoxytonów.