Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

proparoksyton, proparoksytonon

Hasło w cytatach: proparoxytona, proparoxytonon, proparoxytony
Język: polski, grecki
Geneza: zob. paroksytonon
Dział: Fonetyka (współcześnie)

Cytaty

Różnica między przychodzicie (cz. teraźn.) a przychodzicie (tr. rozk.) i podobnie równobrzmiącemi innemi formami musiała polegać na akcencie, paroxytonon i proparoxytonon.

Językowi naszemu są przeciwne wszelkie wyrazy proparoxytona, zakończone na ija. Wyrazy cudzoziemskie, z akcentem na 3ciéj zgłosce od końca, na ija zakończone, nie mogą zatém wcale rościć sobie do tego prawa, żeby były lepsze, niż paroxytona, t. j. zakończone na i͡a albo ja; przeciwnie, jeżeli które, to one właśnie nie pieściłyby bynajmniéj ucha naszego.

Mianowicie przypuszczam, że np. szlachcic i pawica wynikło z szlachtikias i pawikia jako paroxytonów, przeciwnie chłopiec i słońce z chłopikias i słnikiam jako proparoxytonów.

A raczéj, bezpośrednia tego przyczyna, ta jest wprawdzie jasna, była nią i tu znowu akcentuacya: dawikiás osadzając dawcę musiało być oxytonon; kúpikias osadzając kupca musiało być proparoxytonon.