Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

niedokonaność

Język: polski
Dział: Morfologia (współcześnie)

Cytaty

Niedokonaność, ści, blm. ż. gram. własność oznaczenia, że czynność nie jest dokonaną, skończoną.

Można także zamiast imiesłowu niekiedy użyć rzeczownika z przyimkiem, tj. przyimka przy na wyrażenie niedokonaności, przyimka po na wyrażenie dokonaności […].

Przyczyna tego jest następująca . Duch języka polskiego jeżeli czemu przeczy, to przeczy stanowczo, do rdzeni rzeczy. Stąd to słowa przechodnie z negacyą rządzą przyp. IIgim zamiast IVgo (§. 667); stąd zdania zawisłe od słowa zaprzeczonego przybierają tryb idealny (§. 736); stąd zakazy wyrażają się zawsze przez tryb rozkazujący niedokonany (§. 733); stąd na koniec i wyraz bezokoliczny zaprzeczony przechodzi z dokonanego w niedokonaność.

Niedokonaność ż V blm rzecz. od niedokonany: Często wyrażali oni [Indoeuropejczycy] dokonaność i niedokonaność tej samej zasadniczo czynności zupełnie różnymi czasownikami [...] jak w polskiej oboczności brać — wziąć. SAF. J. Elem. 60. // SWil.