Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

intonacja wznosząca się

Język: polski
Dział: Fonetyka (współcześnie)
Definicja współczesna

Zob. intonacja akutowa

Cytaty

§ 14. Ogólny, odziedziczony z dawniejszej epoki, system słowiańskiego iloczasu i akcentuacji posiadał następujące cechy: 1) przycisk ruchomy i swobodny; 2) [...] intonacje, które nazywamy konwencjonalnie akutem i cyrkumfleksem; akut, pospolicie intonacją wznoszącą się albo rosnącą nazywany, był jednowierzchołkowy i może raczej równy [...].

3) nazwy »wznoszący się (rosnący)« i »opadający (spadający)« ogromnie mylą, ponieważ te intonacje z biegiem czasu zmieniały nieraz swój charakter, wskutek czego mają np. w litewskim genetycznie odwrotne znaczenie — przynajmniej wedle powszechnego zdania, — bo intonacja genetycznie akutowa jest tu »opadającą« (u Niemców »gestossen«; także »ostra«), zaś intonacja genetycznie cyrkumfleksowa »wznoszącą się« (u Niemców »geschleift«; też »łagodna«).

Rozróżnia się akcent zgłoskowy (intonację) rosnący (wznoszącą się, acutus, akut) i opadający (circumflexus, cyrkumfleks).