brzmienie słabe

Hierarchia Dzieła Filtr: wszystkie dzieła

• Wszystkie dzieła
• Mał/1879
• Jes/1886

Oprócz tego zauważyć także można pewną w tymże kierunku nierówność i pod innym jeszcze względem, mianowicie że brzmienia mocne (tenues) w ogólności częściéj przyrostkami bywają, aniżeli odpowiednie im słabe; tak np. k zwyklejszym jest S niż g; t zwyklejszym niż d; s niż z itd.

Z téj przyczyny, piszą się wszystkie bez wyjątku spółgłoski słabe (a zatém: b, g, w, d, dz, dź, z, i, i) swojemi właściwemi literami, nawet w tych razach, gdy wymawiamy je mocno, — jeżeli tylko w wyrazach piérwotnych lub pokrewnych znajdują się te same słabe brzmienia.