Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

brzmienie mocne

Hasło w cytatach: brzmienia mocne
Język: polski
Dział: Fonetyka (współcześnie)
  • Etymologia: Mał/1879
  • Historyczny rozwój Grafiki polskiéj na podstawie alfabetu łacińskiego; wyszczególnienie i rozbiór abecadeł polskich; gramatyczne abecadło wszechsłowiańskie: Malin/1869
  • Nauka I. O wyrazach, zgłoskach i głoskach: Sier/1838

Cytaty

W zbiegu spółgłoski słabéj z mocną brzmienie słabe zamienia się na mocne, i obie spółgłoski mocno się wymawiają.

[…] Dwójki cz, sz, w których piérwszá jest spółgłoską mocną c, s, drugá słabą z, złożone dlá oznaczaniá jednolitych brzmień mocnych, są fizyjologicznemi potworami; […].

Oprócz tego zauważyć także można pewną w tymże kierunku nierówność i pod innym jeszcze względem, mianowicie że brzmienia mocne (tenues) w ogólności częściéj przyrostkami bywają, aniżeli odpowiednie im słabe; tak np. k zwyklejszym jest S niż g; t zwyklejszym niż d; s niż z itd.