terminów gramatycznych online
dwuznacznik
Język: polski
- Dwuznaczniki i niedorzeczne wyrazy w klasycznej pisowni polskiej usuwają się: Oż/1883
- Rzeczowniki: Desz/1846
- Słownik, t. 1: A-G: SW/1900-1927
- Słownik, tom II (D-G): Dor/1958–1969
Cytaty
Kierbedź ― dziówna [...]
Ostroróg ― rożanka (i) [...]
(i) Nasi przodkowie nie tylko w czynach, ale i w słowach byli wstydliwi i nie lubili dwuznaczników, zwłaszcza nieprzyzwoitych: wyjątek w tém zakończeniu jest dowodem.
Dwuznaczniki i niedorzeczne wyrazy w klasycznej pisowni polskiej usuwają się.
Dwuznacznik, a, lm. i, Dwuznaczność wyraz a. zdanie dające ś. dwojako tłumaczyć: Wykręcał ś. dwuznacznikami. Krasz. Niczym innym jak tylko potwarczym dwuznacznikiem była owa niegodziwa wzmianka o żonie. Szaj.
Dwuznacznik m III «wyraz lub zwrot mogący mieć dwa znaczenia, dający się dwojako tłumaczyć, często zawierający aluzję do treści nieprzyzwoitej»: Bawiono się także moją naiwnością, gdyż nie rozumiałem wielu żartów i dwuznaczników, jakie wynikały przy zabawie. IWASZ. J. Szyman. 22. [...] // SW.