Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

rzeczownik żywotny zwierzęcy

Hasło w cytatach: rzeczowniki żywotne zwierzęce
Język: polski
Dział: Fleksja (współcześnie)

Cytaty

Rzeczowniki żywotne ludzkie i zwierzęce, czy są swojskie, czy cudzoziemskie, jakożkolwiek zakończone, ogólnie mają rodzaj płci swojéj:2) nie znaczące żadnéj płci, są rodzaju według zakończenia swego.

W każdym innym razie, t. j. jeżeli podmiotami są rzeczowniki żywotne zwierzęce, rzeczowniki nieżywotne lub pomieszane zwierzęce z nieżywotnemi, kładzie się orzecznik pospolicie w liczbie mnogiéj w rodzaju nijakim, n. p. Lew, tygrys, hiena, koza i zając siedziały przez niejaki czas w jednéj klatce.

Człowiek – uczeń – rolnik – sędzia – żołnierz – koń – orzeł – szczupak – motyl – żaba.

Te wyrazy oznaczają osoby lub zwierzęta — czyli istoty żyjące i nazywają się rzeczownikami żywotnemi. Do rzeczowników żywotnych liczą się też w gramatyce nazwy duchów i bóstw (anioł, Jowisz). Rzeczowniki żywotne dzielą się na ludzkie czyli osobowe (ojciec, syn, siostra) i zwierzęce (koń, pies).