rzeczownik żywotny ludzki

Hierarchia Dzieła Filtr: wszystkie dzieła

• Wszystkie dzieła
• Mucz/1825
• Rew/1845
• Kam/1870
• Jes/1886

Rzeczowniki żywotne ludzkie i zwierzęce, czy są swojskie, czy cudzoziemskie, jakożkolwiek zakończone, ogólnie mają rodzaj płci swojéj:2) nie znaczące żadnéj płci, są rodzaju według zakończenia swego.

Gdy zaś wiele jest rzeczowników różnego rodzaju i liczby, natenczas jeżeli rzeczowniki są, żywotne ludzkie; wtedy przymiotnik zgadza się z rodzajem przedniejszym. Rodzaj męzki jest przedniejszy niż żeński, a żeński niż nijaki np. ojciec i matka dobrzy, siostra i dziecię dobre.

W liczbie mnogiéj przyp. 6y kończy się zwykle na emi na wszystkie trzy rodzaje, a na ymi zakończamy takie tylko przymiotniki, które się do rzeczowników ludzkich żywotnych rodzaju męzkiego odnoszą.

Człowiek – uczeń – rolnik – sędzia – żołnierz – koń – orzeł – szczupak – motyl – żaba.

Te wyrazy oznaczają osoby lub zwierzęta — czyli istoty żyjące i nazywają się rzeczownikami żywotnemi. Do rzeczowników żywotnych liczą się też w gramatyce nazwy duchów i bóstw (anioł, Jowisz). Rzeczowniki żywotne dzielą się na ludzkie czyli osobowe (ojciec, syn, siostra) i zwierzęce (koń, pies).