Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

indicativus

Język: polski, łaciński
Dział: Fleksja (współcześnie)

Cytaty

Quum (cum). Ják. Kiedy, gdy ma zá niem nástąpić Imperfectum, álbo Plusquamperfectum: w innych záś Temporibus záwsze zostáje przy Indicatiwie. v.g. Cum advesperasceret, ják skoro, [i] kiedy już, wieczor nástawał.

Odwrotnie w licz. mnog. zrobił trybowi rozk. takież ustępstwo znowu indicativus.

Starodawny i prawdziwy ów tryb Rozkaz. urabiał się od tematów teraźniejszo-czasowych [...]; różniczkę pomiędzy nim a indicatiwem praesentis stanowiły same tylko końcówki osobowe.

OPTATIVUS jako tryb obok Indicatiwu i Imperatiwu w konjugacyi już trzeci.