Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

namiestnictwo osiadłość znaczące

Hasło w cytatach: namiestnictwa osiadłość znaczące, namiestnictwa osiadłość znáczące, namiestnictwa osiádłość znaczące, osiadłość znaczące
Język: polski
Dział: Morfologia (współcześnie)
  • Część druga. O częściach dyskursu: Duch/1699
  • De syntaxi, abo o złączeniu słów: Sty/1675
  • II. Początki polskiej terminologii gramatycznej. Od Odrodzenia do czasów saskich: Kor/1961
  • O imieniu i jegoż przypadkach: Sty/1675
  • Traktat II. O częściach dyskursu: Dąb/1759

Cytaty

Przedziałów namiestnictw są pięć, Personalia Osobiste, Demonstrativa Pokázujące, Interrogativa Pytájące, Relativa Przypominające ábo powtarzájące, Posssesiva Osiadłość znáczące.

W wyráżaniu mienie / ábo osiádłość rzeczy nie zażywamy tylkonamiestnictw osiádłość znaczących [...].

Namiestnictwá osiádłość znáczące te są. Mon, mien, i le mien. moj, moje. Ma, mienne, la mienne, moja [...].

Namiestnictwa są pięciorakie to jest Osobiste, Personnels; Pokazujące, Demonstratifs; Pytające, lub wywiadujące się, Interrogatifs; Relacją mające, Relatifs; Osiadłość znaczące, Possessifs; Złączające, Conjonctifs.

Namiestnictwa osiadłość znaczące te są.

Mon, mien, i le mien, moi, moie.

Ma, mienne, la mienne, moja.

Ton, tien, le tien, twoj, twoje [...].

Zupełnie inaczej wygląda ona w gramatyce włoszczyzny A. Styli [...].

Nomen substantivum proprium — imię istotne własne [...]; pronomen personale — [namiestnictwo] osobiste, reciprocum — które miewa swój wzgląd na tę personę, o której się mówiło, demonstrativum — pokazujące, possessivum — osiadłość znaczące, interrogativum — pytające, relativum — przypominające, powtarzające, infinitum — nieskończone.

Nie spełniała tych postulatów nie w tym zresztą celu wydana gramatyka F. Menińskiego. Zrealizował je dopiero F. D. Duchênebillot.

Terminologia [...].

Nomen substantivum proprium — imię istotne własne, adiectivum — przydatne, numerale — liczba, pronomen personale — namiestnictwo osobiste, demonstrativum — pokazujące, possessivum — osiadłość znaczące, interrogativum — pytające, interrogujące, relativum — relacyją mające, infinitum — niedeterminowane.