Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

imię przydane

Hasło w cytatach: imię przydáne, przydane, przydáne
Język: polski
Dział: Części mowy (współcześnie)
  • Die Wortforschung (Etymologia) Słowá wykładająca náuká: Gut/1668
  • Die Wortforschung [Etymologia] Słowa wykładająca nauka: Gut/1669
  • II. Początki polskiej terminologii gramatycznej. Od Odrodzenia do czasów saskich: Kor/1961
  • Register der Kunst⸗Wörter (słownik): Gut/1669

Cytaty

Wie vielerley ist das Gemeine? Zweyerley, ein Selbständiges und ein Beyständiges (Substantivum & Adjectivum) Istotne y Przydane.

[Wielorakie jest imię pospolite? Dwojakie, samodzielne i przydane (Substantivum & Adjectivum), istotne i przydane.]

Das Gemeine Nennwort ist wieder Zweyerley/ ein Selbständiges und ein Beyständiges [Substantivum & Adjectivum] (Istotne y Przydáne.)

[Imię pospolite jest dwojakie: [Substantivum & Adjectivum] (Istotne y Przydáne.)]

Beyständiges [Nennwort] / Adjectivum, [Imię] Przydáne.

Praktyczny rezultat tego powoływania się na mistrza stanowi u Dobrackiego obok posługiwania się nowożytnymi terminami także ich słownik niemiecko-łacińsko-polski, zawarty w jednej edycji drugiego wydania jego gramatyki.

Terminologia [...].

Nomen substantivum proprium — imię istotne własne, appellativum — pospolite, adiectivum — przydane, numerale — słowo, imię liczebne.