rzeczownik męski nieżywotny

Hierarchia Dzieła Filtr: wszystkie dzieła

• Wszystkie dzieła
• Jes/1886
• Kr/1897
• Kon/1920

Natomiast przymiotniki, odnoszące się do [rzeczowników] męskich zwierzę­cych lub nieżywotnych, tudzież do wszelkich żeńskich i nijakich rzeczowników, kończą się w Narzędniku na -emi.

§ 58. Biernik liczby pojedyńczej w starej polszczyźnie był równy mianownikowi zarówno w rzeczownikach męskich nieżywotnych (dom, głos...) jak i żywotnych (król, zwierz, wróbl...).

Podług drugiego wzoru dodatkowego odmieniają się rzeczowniki męskie żywotne, zakończone na ec, np. kupiec, szewc, głupiec, młodzieniec, padalec, jastrzębiec, krogulec, tasiemiec. Nieżywotne na ec nie różnią się niczem od głównego wzoru drugiego: jałowiec — V-ty przyp. liczby pojed. jałowcu! kopiec — kopcu! wieniec — wieńcu! piec — piecu! Ojciec — ojca, ojcu i t. d., ojcowie, ojcówí i t. d.