terminów gramatycznych online
superlatyw
Język: polski
Geneza: łac. superlativus 'najwyższy'
- II. Początki polskiej terminologii gramatycznej. Od Odrodzenia do czasów saskich: Kor/1961
- O Ortografii: Kon/1759
- O etymologii: Mal/1700
- O syntaxie: Mal/1700
- Słownik, t. 6: S-Ś: SW/1900-1927
- Słownik, tom VIII (S-Ś): Dor/1958–1969
Cytaty
Jest trzy stopniów przystosowania, których po Polsku nie tłumáczę, ale ich z Fráncuzámi z Łácińskiégo názwijmy. piérwszy Pozytif, ják to mądry piékny. drugi Komparatif, ják to mędrszy piékniejszy. trzeci Superlatif, ják to najmędrszy najpiékniejszy.
Superlátyw sie stáje, przydájac do Pozytiwá tres, álbo le plus, [...] la plus.
Fráncuscy Grámmátycy zá jedno Superlátywęm [...] názywáją, kiedy téż pártykułę fort przekłádáją Pozytiwowi, to jednák ( mowiąc ściśle ) nie jest prawdziwie Superlatif, ále Pozytif in gradu intenso, gdyż nie znáczy rzeczy w stopniu najwyższym, ále w Pokłádájącym bárzo nápiętym. náp. fort excellent, nie znáczy najwyśmięnitszy, ále náder, álbo bárzo wyśmięnity.
Superlátiw, náp. très heureusement najszczęśliwiéj.
Y ypsylon pisze się we śrzodku Komparatywow i Superlatywow, w ktorych przed y znayduie się ę. Tudziesz ná końcu adwerbiow comparative lub superlative położonych.
Superlatyw, u, lm. y przymiotnik w stopniu najwyższym (określający najwyższy zachwyt, najwyższe oburzenie): Był tam zbiór tanich superlatywów, jakiemi posługuje się zwykle brukowa reklama.
Superlatyw m IV, D. -u, Ms. ~ywie 1. «przymiotnik w stopniu najwyższym».
Przeprowadzona jej krytyka w stosunku do Duchênebillota budzi ciekawość, jak wyglądała ona u samego Malickiego, bo każe się spodziewać u niego i pod tym względem szeregu zmian.
Terminologia. Litera vocalis — wokala [...].
Figura simplex — figura prosta, composita — składana; thema — tema (s. 106), terminatio — zakończenie (s. 15), comparatio — (przy)stosowanie: gradus positivus — pozytyw, comparativus — komparatyw, superlativus — superlatyw, stopień najwyższy (s. 81), intensus — pokładający barzo napięty (s. 82).
Trochę rodzimych terminów gramatycznych zawiera jeszcze podręcznik S. Konarskiego [...].
Terminatio — terminacyja, comparatio — komparacyja: gradus comparativus — komparatywum, superlativus — superlatywum.