gwara ludowa

Hierarchia Dzieła Filtr: wszystkie dzieła

• Wszystkie dzieła
• SW/1900-1927
• Benni/1923
• ŁośFl/1923
• Gaert/1927
• Łoś III/1927

Powiatowość, i, blm. Powiatowszczyzna prowincjonalizm, sposób mówienia partykularny, zaściankowy: Była chwila, na początku XVI w., iż namyślano ś., czy wybrać jedną powiatowszczyznę, jedną z gwar ludowych, i ją uważać za język piśmienniczy, czy też wszystkie te odcienie zlać w jedno, wytworzyć z nich język książkowy.

Z tych sześciu obserwowanych form druga jest zwykłą formą mowy codziennej, jakkolwiek może wydawać się to nieprawdopodobnem, ostatnia zdarza się nietylko w gwarze ludowej, lecz jest zwykłą przy pospiesznem liczeniu np. od 20 do 30.

[...] Formy te trafiają się zrzadka r. 1558 w Psałterzu Lubelczyka, r. 1563 u Orzechowskiego (zarażenismy są), r. 1564 w Rozmowie Polaka z Litwinem, potem u Piotra Kochanowskiego i w dzisiejszych gwarach ludowych, także mychmy są w Katechizmie r. 1543, podobnie u Reja: żechmy są i t. d.

Są jeszcze formy liczby podw. w gwarach ludowych: bieży woda struzeckoma Zb. IX , 18, między dwoma góreckoma, płynie wianek struzeckoma Kolberg, Radoms. I, 146.

Opisowy punkt widzenia może być stosowany nie tylko do języka kulturalnego (piśmiennego, literackiego), ale też do gwar ludowych.