Historical Dictionary
of Grammatical Terms online

alfabet

Language: polski
Etymology: łac. alphabetum < gr. alphábetos; α – álpha i β – bḗta
Area: Ortografia (Today)
EJO 1999, 35 Contemporary definition

Alfabet. Ułożony w ustalonym porządku zbiór wszystkich liter używanych do zapisywania tekstów danego języka (czasem rozpatrywany bez względu na ten porządek).

Quotations

Iść przez cały Alfabet, uważając jeżeli się na ktorą literę nie zaczyna słowo podobne w zakończeniu temu, do ktorego potrzebna mi jest kadencya.

Rossyjski Alfabet trzydzieści liter pospolicie ma w używaniu, których Kształt, Nazwiska i Waga są następujące: Kształt A б в [...] Nazwisko Az Buky [...] Waga А B W [...]

[Россїйская азбука тритцать буквъ обще употребительныхъ имѣетъ, которыхъ начертанїя и имена суть слѣдующїя. Łomonosow, 1957, § 84.]

Иобъ Job... do mylnego czytania Нобъ, nowy, przywieść może dla podobieństwa litery И. z Н. Zkąd Ї. niewięcej przynależy do Alfabetu, jak Й.

[Иовъ, вмѣсто Іовъ, къ погрѣшному чтенїю новъ привести можетъ, для подобїя буквы И съ Н. Ради сего І не больше принадлежитъ въ азбуку, какъ Й. Łomonosow, 1757, § 85. ]