terminów gramatycznych online
przypadek wołający
Język: polski
- Części mowy odmienne: Malecz/1882
- Część II. O częściach mowy w ogólności: Jak/1823
- IV. Rozwój polskiej terminologii gramatycznej po Kopczyńskim: Kor/1961
- Słownik, cz. II (P - Ż): SWil/1861
- Słownik, t. 7: T-Y: SW/1900-1927
Cytaty
Odmiana ta nie jest przypadkiem; bo nie wyraża względu; dajemy jednakże miejsce jej przypadku 5tego przez względ na różność znaczenia, i wołającym zwać będziemy.
Wołać, ał, a, scz. v. sn. nd. [...] gram. Wołający przypadek; lep. po dawnemu piąty przypadek deklinacji (Morz).
W języku polskim jest 7 przypadków, podług siedmiu pytań, które są jednakowe na każdy rodzaj i na każdą liczbę. Przypadek 1. Mianujący: Kto? co? 2. Posiadający: do, od kogo? czego? czyj? 3. Dający: Komu? czemu? 4. Ulegający: Kogo? co? 5. Wołacz albo Wołający! 6. Narzędziowy: Kim? czém? z kim? z czém? 7. Przyimkowy: w, na, o, przy, po, Kim? czém?
Wołacz, a, lm. e [...] 2. gram. nazwa piątego przypadku, X przypadek wołający Kn.
O ile w gramatyce Mrozińskiego najbardziej rozbudowaną część stanowiła fonetyka, to u M. Jakubowicza była nią semantyka i morfologia [...].
Casus genetivus — posiadający, dativus — biorący, accusativus — podległy, vocativus — wołający, instrumentalis — działający, localis — przyimkowy, modus indicativus — rzeczywisty, coniunctivus — podległy.