Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

Cytaty 5 poz.  Szt 1854     Rozdział IV. O imionach własnych, cudzoziemskich, złożonych i o ich przypadkowaniu   

Wyczyść
imię własne, Szt/1854, s. 216 Definicja

Imiona własne zowią się te, które tylko szczególne osoby, lub rzeczy oznaczają.

imię cudzoziemskie, Szt/1854, s. 217 Definicja

Imię albo raczéj wszelki wyraz z obcego języka do polskiego przybrany, zowie się cudzoziemskim.

imię własne, Szt/1854, s. 217

Imiona własne [...] dzielą się jeszcze trojako: 1. Rzeczowne, np. Polak, Wolter, Jakób [...]. 2. Przymiotne, np. polski, á, e; Wolterowski, á, e [...]. 3. Przysłówkowe, np. z polska, po niemiecku.

wyraz cudzoziemski, Szt/1854, s. 217 Definicja

Imię albo raczéj wszelki wyraz z obcego języka do polskiego przybrany, zowie się cudzoziemskim.

imię złożone, Szt/1854, s. 225

Imiona złożone swojskie i cudzoziemskie pospolite i własne odmieniają się w języku polskim w ogólności podług sześciu poprzednich deklinacyj rzeczownych i przymiotnych imion pospolitych.