Słownik historyczny
terminów gramatycznych online
terminów gramatycznych online
Woy/1690
Compendiosa linguae Polonicae institutio in gratiam exterorum, qui recte ac facile linguam Polonicam addiscere cupiunt
D.F. Rhete, Gdańsk 1690, jęz. łaciński polski tytuł: Zwięzły wykład gramatyki polskiej na użytek cudzoziemców, którzy właściwie i bez trudu pragną nauczyć się języka polskiego, napisany przez polskiego szlachcica Jana Karola Woynę z Jasienicy
strona w kompendium Dawne ortografie, gramatyki i podręczniki języka polskiego
Cytaty według działów 133 cytaty
- Orthographia 18 cytatów 1–5
- Etymologia 105 cytatów 5–114
- Syntaxis 8 cytatów 115–147
- Breve onomasticum 148–176
- Miscellanea 2 cytaty 177–180
Hasła
-
accentus
(diakryt)
łac.
- accentus acutus (diakryt) łac.
- appositio łac.
-
casus
łac.
-
casus obliquus
łac.
- casus ablativus łac.
- casus accusativus łac.
- casus dativus łac.
- casus genetivus łac.
-
casus rectus
łac.
- casus nominativus łac.
- casus vocativus łac.
-
casus obliquus
łac.
-
comparatio
(stopniowanie)
łac.
- gradus comparativus łac.
- gradus positivus łac.
- gradus superlativus łac.
-
coniugatio
łac.
- coniugatio secunda łac.
- constructio łac.
- declinare per casus łac.
-
declinatio
łac.
- prima declinatio łac.
- secunda declinatio łac.
- derivatio łac.
-
dictio
łac.
- finis dictionis łac.
- sonus durus łac.
-
genus
łac.
- genus commune (rodzaj) łac.
- genus femininum łac.
- genus omne łac.
- genus masculinum łac.
- genus neutrum łac.
-
genus (verbi)
łac.
- genus activum łac.
- irregulariter łac.
-
littera
(litera a. głoska)
łac.
-
consonans
łac.
- consonans dura łac.
- diphthongus łac.
- vocalis łac.
-
consonans
łac.
-
modus
łac.
- modus coniunctivus łac.
- modus imperativus łac.
- modus indicativus łac.
- modus infinitivus łac.
- modus optativus łac.
- sonus mollis łac.
-
numerus
łac.
- numerus dualis łac.
- numerus pluralis łac.
- numerus singularis łac.
- oratio łac.
- orthographia łac.
-
pars orationis
łac.
-
adverbium
łac.
- adverbium qualitatis łac.
- adverbium quantitatis łac.
-
coniunctio
(spójnik)
łac.
- coniunctio conditionalis łac. coniunctio causalis łac.
- coniunctio disiunctiva łac.
- interiectio łac.
-
nomen
łac.
- adiectivum łac.
- nomen collectivum łac.
- nomen diminutivum łac.
- nomen proprium łac.
-
nomen numerale
łac.
- numerale distributivum łac.
- numerale multiplicativum łac.
- numerale cardinale łac.
- numerale simplex łac.
- nomen patronimicum łac.
- nomen possessivum łac.
- substantivum łac.
- participium łac.
- praepositio łac.
-
pronomen
łac.
- pronomen demonstrativum łac.
- pronomen interrogativum łac.
- pronomen possessivum łac.
- pronomen reciprocum łac.
- pronomen relativum łac.
-
verbum
(czasownik)
łac.
- verbum frequentativum łac.
- gerundium łac.
- verbum inchoativum łac.
- verbum impersonale łac.
- verbum personale łac.
- verbum simplex (czasownik) łac.
- verbum substantivum łac.
-
adverbium
łac.
- persona łac.
- producere łac.
- proferre łac.
- punctum, punctus (diakryt) łac.
- quantitas łac.
- sonus obtusus łac.
- syllaba łac.
- tempus łac.
- terminatio łac.
- thema gr., łac.
- usus łac.
- virgula łac.
Wykorzystane źródła: We wstępie wymienia prace Stojeńskiego, Rotera, Volckmara, Menińskiego, Kotzera. Powołuje się na Knapiusza. Rozdział o czasowniku: pojedyncze odwołania do gramatyk łacińskich Melanthona i Rheniusa.