terminów gramatycznych online
substantivum verbale
Język: łaciński
Cytaty
VERBALIA. [...] Substantivorum masculinorum, ut Słuchácǯ auditor á ʃłucham ausculto.
Nominum oblicze, oręże, podworze, poręcze, przymierze, sumnienie item substantivorum verbalium (excepto kazánie i przykázanie) genitivus pluralis vix reperitur apud probatos authores, saepeque loco pluralis, singularis usurpatur.
Gerundium in di efferimus infinitivo, ut tempus dormiendi czas spać. Interdum redditur per substantivum verbale.
Rzeczownik słowowy (Substantivum verbale)
znanie.
Rzeczownik słowowy (Substantivum verbale), formuje się zawsze z imiesłowa biernego, przez zamianę y na ie, np. znany, znanie; darty, darcie.
[...] Co do zakończenia przybierają końcówkę a bez względu na znaczenie wszystkie rzeczowniki zakończone na ń, arz, erz, bez wyjątku; na ec, ik, yk, nik, jeżeli nie są imionami rzeczy podzielnych czyli tworzyw: końcówkę zaś u przebierają rzeczowniki utworzone z czasowników (verbalia) bez względu na znaczenie, tj. chociaż oznaczają rzeczy pewnéj postaci i wielkości, tudzież rzeczowniki obcego pochodzenia [...].
Na koniec mają rzeczowniki uformowane od słów, np. miłowanie, zabranie, pojęcie, użycie, nazwisko rzeczowników słownych (verbalia).
Na koniec mają rzeczowniki uformowane od słów, np. miłowanie, zabranie, pojęcie, użycie, nazwisko rzeczowników SŁOWNYCH (verbalia).
Tak zw. substantiva verbalia, rzeczowniki słowne, np. od drzeć darcie.
Chciejmy tu raz jeszcze zwrócić uwagę na imiona owe nijakie ukrycie, kochanie, włósie, przedmurze itd. Są to substantiva verbalia, abstracta, collectiva, słowem rzeczowniki ogólnego znaczenia.
Przy subst. verbaliach aż zbyt często używamy zaimka się, np. uczenie się, upędzanie się za czém, nadęcie się, upicie się, wzbicie się w pychę, rozpęknięcie się, rozbicie się itd.