terminów gramatycznych online
rzeczownik słowowy
Język: polski
Cytaty
Ile trybów liczb, osób, czasów, imiesłowów, Rzeczowników słowowych i czasów nieosobistych mają słowa polskie?
IMIESŁOWY (PARTICIPIA).
Czynny (Activium).
znający, a, e, [...].
Rzeczownik słowowy (Substantivum verbale).
znanie.
Rzeczownik słowowy (Substantivum verbale), formuje się zawsze z imiesłowa biernego, przez zamianę y na ie, np. znany, znanie; darty, darcie.
Czynienie lub skutek w Słowie lub Imiesłowie zamknięte wystawiać możemy myśleniem jako rzeczy [...]. Imiona ich będziemy nazywać Rzeczowniki słowowe, że on Słów pochodzą: np. od orać, śpiewać, usychać pochodzą Rzeczowniki słowowe: oranie, śpiewanie, usychanie.
Rzeczownik [...] słowowy, gdy od słowa pochodzi, jako od postrzegać, badać i t. d. postrzegacz, postrzeganie.
Rzeczownik, a, lm. i, m. gram. v. Imię rzeczowne; część mowy należąca do odmiennych; obejmuje wyrazy będące nazwami rzeczy jakichkolwiek, w najobszerniejszém znaczeniu; rzeczownikiem jest każda nazwa istoty żyjącéj, tworu przyrodzenia, dzieła rąk ludzkich, wyobrażenia umysłowego. Rzeczowniki ze względu na znaczenie tego czego są nazwą, dzielą się na: a) żywotne, będące nazwą istot żyjących, a te jeszcze na ludzkie i zwierzęce; b) nieżywotne, będące nazwą istot lub wyobrażeń niemających życia widocznego takiego jak w ludziach i zwierzętach; c) własne v. szczególne, które służą wyłącznie jednéj rzeczy; d) pospolite v. ogólne, które służą do oznaczenia różnych rzeczy podobnych; e) zbiorowe, które pod postacią liczby pojedyńczéj wyrażają zbiór jednorodnych v. jednoprzymiotowych istot, rzeczy; f) liczebne, v. liczbowe (v. Liczbowniki), oznaczające lik, liczbę; g) porządkowe, wyrażające następstwo rzeczy za rzeczą; h) pierwotne, z których inne się formują; i) pochodne, z innych ukształtowane; j) zdrobniałe albo spieszczone, wyrażające małość drobność, albo też pieszczotę; k) zgrubiałe, które znaczą wielkość a razem niezgrabność i często wyrażają pogardę dla nazywanych niemi rzeczy; 1) słowowe, uformowane ze słów i przedstawiające w formie rzeczownika czynność lub stan oznaczony słowem, z tych uformowane od słów zaimkowych zowią się jeszcze zaimkowemi, a te wszystkie są rodzaju nijakiego. Rzeczowniki w języku polskim mają trzy odmiany, wyróżniające się rozmaitemi kształtami zakończenia : a) przez rodzaje, wyrażające płeć lub jéj podobieństwo, ob. Rodzaj; b) przez liczby pojedyńczą, podwójną i mnogą, ze względu czy rzeczownik wyraża jedną, dwie lub wiele osób albo rzeczy; c) przez przypadki v. spadki wyrażające stosunek rzeczy do rzeczy lub czynności do tego na co się wywiera.
Wszyskie rzeczowniki słowowe zakończone w pojedyńczej liczbie na nie, w mnogiej na nia do tego prawidła należą i wielki ogrom stanowią.