terminów gramatycznych online
przydać, przydawać (się)
Język: polski
Cytaty
Substantivum nomen sámo przez się stać może, Adiectivum, do niego nie przydawájąc.
Te co się ná e et er terminuią/ máią zárowne Nominativusowi/ Genitivum, Accusativum et Vocativum, przydawáiąc Dativusowi y Ablativusowi literę n. Ale te Substantiva Niemieckie/ ktore się in Nominativo Plurali ná en terminuią/ wszytkie casus máią iednostáyne.
Wtoremu Comparativo przydáją pártykułę più więcej, più dotto uczeńszy.
Wiele w sobie zawiera liter Alfabet polski? Tyleż ile y Łaciński przydawszy iednę tylko literę w.
Barbaryzmy Polskie [...] Popełniają się zaś: I. Odmianą słowa czy to przydając, czy ujmując, czy na koniec zamieniając litery albo sylaby.
Imiona, które na ІЕ. kończenie mają [...] w Czyniącym przydaje się МЪ.
Zdania z niepewnością wyrażone, które możnaby nazwać przypuszczalnemi (предположительныя предложенiя), tém się tylko różnią od opowiadających czyli twierdzących z pewnością, że spójnik by do ich składu wchodzący, może się w polskim języku odłączać od słowa razem z jego osobowém zakończeniem i przydawać do innego wyrazu przed słowem będącego. Np. Napisałbym, albo jabym napisał.