przydać, przydawać (się)

Hierarchia Dzieła Filtr: wszystkie dzieła

• Wszystkie dzieła
• Mora/1592
• Sty/1675
• Dudz/1776
• Lub/1778
• Kurh/1852

Substantivum nomen sámo przez się stać może, Adiectivum, do niego nie przydawájąc.

Wtoremu Comparativo przydáją pártykułę più więcej, più dotto uczeńszy.

Barbaryzmy Polskie [...] Popełniają się zaś: I. Odmianą słowa czy to przydając, czy ujmując, czy na koniec zamieniając litery albo sylaby.

Imiona, które na ІЕ. kończenie mają [...] w Czyniącym przydaje się МЪ.

Zdania z niepewnością wyrażone, które możnaby nazwać przypuszczalnemi (предположительныя предложенiя), tém się tylko różnią od opowiadających czyli twierdzących z pewnością, że spójnik by do ich składu wchodzący, może się w polskim języku odłączać od słowa razem z jego osobowém zakończeniem i przydawać do innego wyrazu przed słowem będącego. Np. Napisałbym, albo jabym napisał.