początek zdania

Hierarchia Dzieła Filtr: wszystkie dzieła

• Wszystkie dzieła
• Ant/1788
• Rew/1845
• Kurh/1852
• Gr/1861
• Jes/1886
• Uchw.AU/1891
• Nitsch/1923
• ZwO/1924

Przysłówki znaczącé twiérdzenie, które się kończą na ly toż samo mają miéjsce w mowie co i poprzedzającé, jeżeli jeden tylko znájduje się przysłówek; [...] he certainly beat him in a severe manner w rzeczy saméj bił go bardzo surowo. Yes tak, kładnie się pospolicie na początku. Indeed już na początku, już po słowie, już we śrzodku.

Kładzie się przecinek dla odłączenia dodatku umieszczonego na początku lub w środku zdania, od innych wyrazów, a który nie należy do ciągu myśli np. Więc Pan byłeś, rzekłem, w Anglii i Chinach? bynajmniéj, odpowiedział, alem się w domu wyuczył tego sposobu. (Krasicki IV.)

Spójniki kładą się na początku zdania, wyjąwszy zaś, bowiem, więc, przeto i wprawdzie.

Ponieważ zaimek się nie ma przycisku, nie używa się na początku zdania nigdy, a na końcu rzadko; zdania bowiem powinny się kończyć wyrazami pełnobrzmiącemi, to jest takiemi, któreby miały przedostatnią zgłoskę długą.

Orzeczenie przymiotne kładziemy z zasady w przypadku l-szym; w następujących jednak razach kładziemy je w przypadku VI-tym: [...]

3) jeżeli orzeczenie to stoi na początku zdania, np. Starym nie był, młodym też się nie wydawał.

Piszemy wielką literą: a) Początek każdego zdania (po kropce i dwukropku) a w poezyi każdego wiersza [...].

A nawet na początek zdania można to -em wysunąć: (zach.-warmińskie) am buu̯.

Zaimek gdy służy za przedmiot kładzie się po czasowniku:

a) na początkach zdań z wyjątkiem zależnych: parece-me que João vae morrer (zdaje mi się, że Józef umrze).