krótkość samogłoski

Hierarchia Dzieła Filtr: wszystkie dzieła

• Wszystkie dzieła
• Sty/1675
• Lub/1778
• Malin/1869
• Mał/1879
• Oż/1883
• Nitsch/1923
• Rozw/1923
• Gaert/1927

Abyś też wiedział ktorą syllabę przedłużnie, á ktorą krotko wymawiáć masz, będę zázywał nád niektoremi wokałámi dwuch znákow jáko ― ktory przewłokę sylláby, á ten -- ktory krotkość znáczyć będzie.

Abyś też wiedział ktorą syllabę przedłużnie, á ktorą krotko wymawiáć masz, będę zázywał nád niektoremi wokałámi dwuch znákow jáko ― ktory przewłokę sylláby, á ten -- ktory krotkość znáczyć będzie.

Teraz używają jednej tylko kreski nad Samobrzmiącemi, dla wytchnięcia różnego uderzenia, w rzeczeniach różnego znaczenia, a jednego wymawiania, i podkówki nad Й. dla objawienia krótkości.

[…] Oznaczámy w gramatyce łacińskiéj łukiem otwartym do góry, położonym nad samogłoską, jéj krótkość, kréską zaś poziomą nad samogłoską jéj długość […].

Obecnie (od początku już XVI w. począwszy) tej różnicy co do długości i krótkości samogłosek - iloczas (quantitas) - nie czujemy już w polszczyźnie: wszystkie nasze samogłoski, czy otwarte czy pochylone, wymawiają się co do miary czasowej zupełnie jednako, t. j. krótko.

Z porównania rymów w poezji, uczynili takowy wniosek miarowy, że nad każdym wyrazem w poezji miarowej, długość i krótkość głosek u góry się oznacza, długą i krótką kreską; zatem w prozie znika znak krótki jako niepotrzebny ; a pozostaje długi który może być użytym na znak jloczasu określonego.

U Słowińców głoska ta zawsze się palatalizuje, przechodzi w zamknięte lub otwarte ü [...], czemu jako krótkość odpowiada tylko po wargowych, średnio- i tylnojęzykowych u [...].

Oczywiście i tu w obu szeregach krótkość.

Zasadą jej jest, by każda głoska była wyrażona tylko jedną literą, przy czem używa się następujących znaków rozróżniających: [...]

˘ łuk nad literą (ă) — krótkość samogłoski.