of Grammatical Terms online
czas pojedynczy
Language: polski
Quotations
Znamieniem czasu jest albo sam pierwiastek czysty, stężały lub podwojony z pewnymi dodatkami lub bez nich, i takie czasy zowią się pojedyńcze; albo wyraża się czas osobnym pierwiastkiem as (być), a urobione tym sposobem czasy zowią się złożone.
Do pojedyńczych czasów należą w piérwotnym języku indoeuropejskim: a) czas teraźniejszy (praesens), b) czas przeszły dokonany (perfectum), c) czas przeszły niedokonany (imperfectum), d) aoryst pojedynczy zwykle drugim (wcale niestósownie) czyli mocnym zwany.
§. 39. Z czasów pojedyńczych pozostał w dzisiejszym języku polskim właściwie tylko czas teraźniejszy; z aorystu pojedynczego ledwie ślady pozostały, a czas przeszły dokonany i niedokonany zaginął zupełnie.
Każdy tryb ma swoje czasy — tempos, które mogą być pojedyńcze — simples: eu cantei (śpiewałem); i złożone — compostos: eu tenho cantado (śpiewałem).