Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

koniugować (się)
Hierarchia Dzieła

Hasło w cytatach: koniugować, koniugować się, kóniugowáć, kóniugowáć sie
Język: polski
Geneza: z łac.
Dział: Morfologia (współcześnie)

Cytaty

Mal/1700, s. 102 Definicja

[Słowo] Regularné po Fr. Régulier [...] jest, któré sie może kóniugowáć, to jest wykierować álbo wynachylać, ná jednę kóniugácyą, których Francuzi máją cztéry.

Mal/1700, s. 113 (112-113)

Kiedy jest pytánié przez trzecią osobę z przyłożęnięm imienia, to sie imię kłádzié przed słowęm, á záimek zá słowęm. náp. l'homme, est-il [...]. To sie dopiéro w tęn czás lepiéj zrozumié, gdy sie kto wprzód kóniugowáć náuczy.

Kop/1778, t. I, s. 93

[...] wszystkie koniugują się jak kochać, ukochać.

Kop/1785, s. 64 Definicja

Na Słowa Nijakié braknie im także osobnéj Formy, a takié Słowa czasować czyli koniugować pospolicie zwykli na Formę Czynną.

Powiązane terminy