terminów gramatycznych online
sylaba głoski, litery
Geneza: łac. syllaba < gr. syllabḗ 'połączenie, zgłoska'
Sylaba (zgłoska). Odcinek wypowiedzi stanowiący jedność ekspiracyjną, ruchową i akustyczną, posiadający jedno maksimum donośności, który potencjalnie może być fonetycznie samodzielną wypowiedzią.
Cytaty
Słowa złożone są z sylab kilku, lub jednej, np. BOG Stwor-ca wszyst-kie-go. Sylaba składa się z jednej lub więcej liter razem wymawiających się, np. O-po-wia-dacz.
Litery są znaki potrzebne do formowania sylab i słow.
Wokala jedna może uczynić sylabę owszem i słowo, a bez niej żadna sylaba być nie może, np. A-dam i E-wa.
[…] Myśli składają się z wyrazów, wyrazy z zgłosek czyli syllab, syllaby z głosek, t.j. postaci do malowania wyrazów używanych, pospolicie literami zwanych […].
Podział pisowni ten się być zdaje najprostszy i najjaśniejszy; uważać: 1) głoski czyli litery szczególne, ilorako się która pisze; 2) głoski złączone czyli zgłoski albo syllaby; 3) wyrazy całkowite jeden względem drugiego; 4) na koniec, przestanki po wyrazach.
Głos samogłoski urobiony jednym tchnieniem płynącego z ust powietrzá, sám lub w połączeniu już s poprzedzającym, już z następujący brzmieniem spółgłoski lub spółgłosek, zowie się zgłoską czyli sylabą, np. a, bo, to, báb, pot, od, skop, krok, skárb itd. są zgłoskami [...].
Syllaba jest to kilka liter za jedném otwarciem ust wymówionych.
[Józef Mroziński] "Nikt nie pozna słów podzielonych na syllaby w ten sposób: oc-zy, us-zy, bur-za, chod-zą, gwizd-że, muc-ha... i t. d."
Mamy ogólny jeden jloczas na wszystkie jmiona, nazwiska, nazwy, rzeczowniki, przymiotniki, przysłówki, przyjimki i zajimki, na przedostatniej wszędzie głosówce (syllaba) od końca wyrazu; tak, że końcowa głosówka ostatnia jest jakby ścianą i oparciem się dla polskiego jloczasu.
Jedna lub więcej głosek, które wymawiamy za jednem otworzeniem ust, nazywają się zgłoską czyli sylabą. I-gła, o-gro-dnik, nie-o-stro-żny, ko-le-i.