Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

zgłoska otwarta

Język: polski

Cytaty

Zgłoski, kończące się na samogłoskę, nazywamy otwartemi (ta pra-ca, gło-wę...), zakończone na spółgłoskę - zamkniętemi (tych, prac, głów...).

Niestale w zgłoskach zamkniętych ó, w zgłoskach otwartych zaś utrzymuje się o: barłóg, -ogu [...].

Przeciwnie w wyrazach sro-ka ko-sa, srok, kos, nie pochyla się o, ponieważ albo znajduje się w zgłoskach, zakończonych na samogłoskę (zgłoska otwarta) , albo też stoi w zgłosce zamkniętej, ale przed spółgłoskami mocnemi, jak np. tutaj przed s i k.

Zgłoska. Zgłoski otwarte i zamknięte.

Zgłoski pra-ca, gło-wa mają na końcu samogłoskę, są zatem otwarte. Zgłoski: prac, głów, mają na końcu spółgłoskę, są więc zamknięte.

I. Części wyrazów: A.Głosowe: głoska, ★zgłoska (sylaba): ★zamknięta (spółgłoską), np. kot-(ka) lub ★otwarta, np. ko-ta; ★nagłos (początek), ★śródgłos (środek), ★wygłos (koniec) wyrazu.

Zgłoska zakończona samogłoską, np. na, ty, o-na, je-dzie-cie, po-ro-zu-mie-nie, nazywa się otwartą.

W języku polskim przeważają zgłoski otwarte, tzn. przy dzieleniu wyrazów naturalna granica zgłoski przypada po samogłosce, np. ma-sło, mia-sto, pia-szczy-sty, ko-stny. Wyjątek stanowią złoski, z których poprzedzająca kończy się na spółgłoskę spółotwartą, a następująca zaczyna sie od spółgłoski, np. koł-dra, lam-pa, sau-na, pil-na, bań-ka, War-sza-wa.

Językoznawcy polscy na zjeździe w roku 1921 uchwalili zrąb terminologii gramatycznej stanowiący pierwszy wyraz jej unifikacji od czasów Kopczyńskiego [...].

Terminologia. Głosownia: [...], oboczność, głoska podstawowa, oboczna, zmiana głoskowa żywa, historyczna; wzdłużenie, stwardnienie, zmiękczenie, przestawka, upodobnienie wsteczne, postępowe, zgłoska otwarta, zamknięta [...].