Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

głoska zgłoskotwórcza

Hasło w cytatach: l zgłoskotwórcze, r zgłoskotwórcze, zgłoskotwórcze n˳
Język: polski
Dział: Fonetyka (współcześnie)
EJO 1999, 205 Definicja współczesna

Głoski zgłoskotwórcze. Głoski spełniające funkcję ośrodka sylaby [...].

Cytaty

Zgłoskotwórczy gram. tworzący, stanowiący zgłoskę, samogłoskowy. Dźwięki, głoski zgłoskotwórcze. Rozw. (= przeważające w zgłosce).

Samogłoski mogą same przez się tworzyć zgłoskę, mogą być samodzielnie wymawiane w zgłosce; dlatego nazywają się głoskami zgłoskotwórczemi.

§ 138. Tenże przyrostek ukazuje się w formach imiesłowu przeszłego biernego od czasowników z pierwiastkami na -i, -u, na samogłoskę nosową i na r, l niegdyś zgłoskotwórcze: bity, kryty, jęty, pożarty, mełty (obok mielony).

§ 478. Os. 3 l. mn. miała końcówkę praae. -nti, która w słowiańskich formach tematycznych na gruncie słowiańskim powinna dać -ǫtь (gdzie ǫ z tematowego -o-|-n przed spółgłoską *bheronti > *berǫtь, *pisjonti > *pišǫtь); po spółgłosce zaś końcówkowe n (między dwiema spółgłoskami) brzmiało jako zgłoskotwórcze n˳ i w rezultacie dało ę [...].

Głoski, najmniejsze elementy wymawianiowo-słuchowe. [...] Nadto ze względu na położenie w wyrazie rozróżniamy głoski: nagłosowe, śródgłosowe i wygłosowe, ze względu zaś na rolę fonetyczną w zgłosce: ★zgłoskotwórcze i ★niezgłoskotwórcze.

Ośrodek zgłoski stanowi samogłoska; z samogłoską mogą się łączyć spółgłoski poprzedzając ją lub nastepując po niej. Dlatego samogłoskigłoskami zgłoskotwórczymi.