Słownik historyczny
terminów gramatycznych online
terminów gramatycznych online
głoska niezgłoskotwórcza
Język:
polski
EJO 1999, s. 204
Definicja współczesna
Głoski niezgłoskotwórcze. Głoski, które nie mogą stanowić ośrodka sylaby. Zasadniczo niezgłoskotwórcze są spółgłoski, a zgłoskotwórcze samogłoski, ale odstępstwa od tej zasady są dość liczne.
Cytaty
Gaert/1927,
s. 86
Definicja
★Głoski, najmniejsze elementy wymawianiowo-słuchowe. [...] Nadto ze względu na położenie w wyrazie rozróżniamy głoski: nagłosowe, śródgłosowe i wygłosowe, ze względu zaś na rolę fonetyczną w zgłosce: ★zgłoskotwórcze i ★niezgłoskotwórcze.
Niezgłoskotwórcze, p. półsamogłoski; p. głoski.
Samogłoski i oraz u mogą wystąpić w polszczyźnie jako głoski niezgłoskotwórcze: i̯ (ortograficznie j, np. ja, moja, kraj, jej lub i, np. Maria, diabeł) i u̯ (ortograficznie ł, np. mała, łapa, łuk, muł, i u, np. Austria, Eustachy, Landau).