Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

spółgłoska długa

Hasło w cytatach: długie spółgłoski
Język: polski
Dział: Fonetyka (współcześnie)
  • Historyczna fonetyka czyli głosownia: Rozw/1923
  • Uwaga nad tem i objaśnienia, co do podziału spółgłosek przez Mrozińskiego: Oż/1883
  • Zasada zdobyta naukowa: Oż/1883

Cytaty

Że samogłoska cienka i, u nas podwójną rolę odgrywa, to trzeba wiedzieć dla czego, ona jest osią całej mowy polskiej na które się obraca; a spółgłoska długa j jest skrzydłem; grubo przyciskowe kołami; pierwotne stałe spółgłoski kierownikami; pochodne i niestałe posługaczami, kto nie pojmuje tego mechanizmu mowy swojej wrodzonej, temu na próżno rozumować i dowodzić o tem.

Spółgłoska ta cieńka i długa j, utworzyła się u nas ze samogłoski krótkiej tylko pociągnięciem pióra wniz pod linją.

Mało urozmaicony, dosyć bezbarwny wokalizm, polegający na wyraźnem, ale nieprecyzyjnem wymawianiu, zdecydowany system spółgłoskowy, w szczególności utrzymanie wyraźnych obocznych szeregów czystych mocnych tenues i dźwięcznych mediae, luźne przejście międzyzgłoskowe, łatwość grup spółgłoskowych, ale pewna niechęć do silnie wytrzymanych, długich spółgłosek — toby były może cechy ogólnosłowiańskie.