Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

migi

Język: polski
Dział: Semiotyka (współcześnie)

Cytaty

Deklamatoryka uczy języka giestowego, który się z rozmaitych min, mig i giestów składa. — Celem Deklamatoryki jest: aby rzecz, ktorą ustnie językiem głosowym komu opowiadamy, przy dodanych stosownych migach, minach i giestach, tem lepiej się podobała i tem żywsze wrażenie na słuchacza sprawiła.

Aby migi (ruszania i stan oczu), i miny (ruszania i stan twarzy i czoła), dobrze udawać, trzeba się w tem tak przed zwierciadłem ćwiczyć, aby każdego razu, podług upodobania swego, zaczerwienieć się albo zbiednieć, śmiać się albo płakać można.

Malowanie giestami, migami i minami trzeba też dobrze posiadać, to jest: dla tem żywszego przedstawienia rzeczy i mocniejszego wrażenia w słuchaczu, trzeba giestami rąk, migami oczu, i minami twarzy, to samo prawie wyrażać, co się głosem, oznacza.

Znaki widzialne, to jest poruszenia ciała czyli jesta, słowem: migi.

Mowa ogólnie uważana jest trojaką: ustną, pisaną i migową. Ustną jest, gdy rozmawiamy między sobą; pisaną, gdy czytamy pisma, książki i d. i migową gdy przez migi, to jest znaki chcemy zmówić się z głuchoniemym, lub niemowlęciem w kolebce, alboli też z dorosłymi nieumiejącymi.