Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

język żywy istniejący

Hasło w cytatach: języki żywe, żywy język
Język: polski
Dział: Teoria języka (współcześnie)
EJO 1999, 278 Definicja współczesna

Języki żywe. Jęz. używane przez społeczność i przekazywane w sposób naturalny przez jedne pokolenia następnym. Przeciwstawia się je jęz. martwym.

Cytaty

Czy odrzucając lub poprawiając rozmaite wyrazy już przydawniejsze, a dobrą wiarą u nas rozpowszechnione, które, choć w uściech Owłaścian i Stoliczan śmiało są powtarzane, zdawały mi się w składunku lub w wywodzie, w nakłonach lub w zakończkach, w miejscowości lub w przenośni, albo z rodowitością Słowiańskich Głagolin, albo z duchem znanych mi martwych i żywych Języków nie dość zgodnemi.

Inaczyj się miarują i spoczynkują dzisiejsze Języki żywe i kwitnące, i to tak rozmaicie, iż inszą melodność ma Język Angielski [...], inszą Włoski [...], inszą Francuzki [...], inszą Nemecki [...], inszą Język Czeski i wiele Razgoworek Słowiańskich [...], a inszą nasz Polski.

Każdy język żywy, to jest język, którym mówi pewien naród, ulega nieustannym, choć nieznacznym zmianom, czyli ciągle się rozwija.

Zmiany te zachodzą od początku istnienia języka bezustannie i do tej pory, dopóki język ten jest żywy i służy jako środek porozumiewania się między ludźmi.