Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

zaimek nijaki

Hasło w cytatach: zaimki nijakie, zajimek nijaki
Język: polski
Dział: Fleksja (współcześnie)

Cytaty

[...] Są nakoniec słowa, przy których się nie oznaczá w naszym języku jistoty działającéj. Te słowa używają się pospolicie w 3éj tylko osobie liczby pojedyńczéj i nazywają je gramatycy słowami nieosobistemi. Takowemi słowami są, np. [...] błyská śę (es blitzt) [...], gdzie widzim, że w niemczyznie towarzyszy takowym zajimek nijaki es.

O końcówkach Narzędnika i Miejscownika liczby pojedyńczej, tudzież Narzędnika liczby mnogiéj zaimków żeńskich i nijakich obacz w „Uwagach” pod odmianą Przymiotników.

W Narzędniku i Miejscowniku liczb. pojedyń. wszystkich zaimków, przymiotników i liczebników nijakich; np. tém, mojém, dobrém, drugiém.

§ 16. Suf. -o-, w języku prasł. razem z końcówką -o, wymieniony na w imionach i zaimkach męskich, z czasem znikł w późniejszym okresie; w imionach i zaimkach nijakich występuje jako końcowe -o, w żeńskich zaś odpowiada mu końcowe a.

Otóż pojawienie się formy jeż w ps. Fl. można różnie objaśniać: 1) jako omyłkę pisarza zam. jenż [...]. Wreszcie można przypuszczać, że w pierwowzorze psałterza było tak, jak w Puł. cielę, jeż, a pisarz Fl. zmienił rzeczownik na męski, pozostawiając przez omyłkę zaimek nijaki.