of grammatical terms online
kropka znak interp.
Znak interpunkcyjny kończący zdanie oznajmujące.
Quotations
6ty Znak, nazywa się Kropka (Punctum). Pisze się tak . Oznacza on spuszczenie głosu i krótki wypoczynek; kładzie się w ten czas, kiedy jest myśl zupełna.
Kropka, punctum.
Niekiedy zamiast całych wyrazów, piszą się początkowe tylko ich głoski z dodaniem kropki, która w takim razie jest znakiem skrócenia, nie zaś przestanku, np. d. (dnia), m. (miesiąca), r. b. (roku bieżącego), ś. p. (świętéj pamięci) i t. p.
Kropka (точка) kładzie się na końcu okresów pojedyńczych i złożonych.
Punkt czyli kropka wyraża, że myśl jest skończona, i kładzie się na końcu zdań pojedynczych, albo téż złożonych.
Piszemy wielką literą: a) Wyraz początkowy każdego okresu, a więc zawsze po kropce, albo też i po dwukropku, mianowicie przed przytoczeniem cudzego tekstu oraz przy wyliczeniach kategorycznych (jak w tym właśnie ustępie); w poezyi początek każdego wiersza.
Piszemy wielką literą: a) Początek każdego zdania (po kropce i dwukropku) a w poezyi każdego wiersza [...].
Wielkie i małe litery. Imiona własne [...] piszemy dużą literą np. Jan Kochanowski. [...] Zaczynamy pismo od wielkiej litery, od której też rozpoczynamy zdanie po kropce a także po dwukropku.
Znaki pisarskie
(Signaes graphicos — Pontuação)
Przecinek , Virgula
Kropka . Ponto final