Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

średnik

Język: polski

Cytaty

[…] ; Średnik, jest znakiem podniesienia i zawieszenia głosu tam, gdzie część myśli nie jest zupełna, ale się ma dopełnić następującą częścią, np. nie mając ani wodza, ani nauczyciela; zbiera sobie itd.

[...] Średnik kładzie się tam, gdzie się głos podniesiony zawiesza, to jest w środku myśli: po czém następuje druga część myśli, i łączy się z piérwszą przez spójnik wyraźny lub domyślny […].

Ostrzegają najprzód, że myśl, którą zamykają, jest zapytaniem lub wykrzyknieniem; przytém zaś zastępują albo kropkę, albo dwukropek, albo średnik, albo nakoniec przecinek.

Śrzednik kładzie się pospolicie po znakomitéj cząstce myśli, po któréj druga dopełniająca następuje.

Średnikiem (точка съ запятою) oddzielają się główne części okresu, poprzednikiem i następnikiem zwane, gdy którykolwiek z nich składa się z wyrażeń porozdzielanych przecinkami.

Średnik, ( ; ) znaczy przestanek dłuższy między działkami, a nawet między krótkiemi zdaniami w jeden okres wchodzącemi.

[…] W połowie okresu sylaba ostatniá przed średnikiem jest długá […].

[…] Przestanki w mowie oznaczają się w piśmie znakami pisarskiemi, z których używańsze są: przecinek (,), średnik (;), dwukropek (:), punkt (.), znak zapytania (?), znak wykrzyknienia (!).

Średnik-; po większym nieco przestanku tegoż głosu potocznego.

Знаки препинанія суть: 1) Запятая, przecinek (,). 2) Точка съ запятой, średnik (;). 3) Двоеточіе, dwukropek (:). 4) Точка, kropka (.), 5) Многоточіе, kilka kropek (....). 6) Знакъ восклицательный, wykrzyknik (!). 7) Знакъ вопросительный, znak pytania (?). 8) Черта или тире, pauza (–). 9) Скобки или знакъ вмѣстительный, nawias ( ). 10) Двузапятая или кавычки, cudzysłów („ ”).