Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

dialekt

Język: polski
Geneza: łac. dĭălectus 'język, dialekt', grec. diálektos 'mowa, język, dialekt'
Dział: Kultura języka (współcześnie)
EJO 1999, 118 Definicja współczesna

Dialekt. Odmiana języka ogólnonarodowego używana na określonym jego obszarze przez ludność wiejską, wyróżniająca się swoistymi cechami, przede wszystkim fonetycznymi i leksykalnymi.

Cytaty

Jak każdy język, owszem i Dialekt, czyli odnóżka języka jednego różni się od drugiego, tak i akcentów potrzeba, má różné przyczyny swoje.

W tym celu badałem najprzód obce dialekta, chwalone u nas bogactwem, pięknością starożytnością; nie znalazłem tych zalet jakie onym przypisywano, tylko prawidła i pisownię to rzeczywiście znalazłem lepiej wyrobione i ustalone niż u nas.

A jednak my Francję nazywamy uczonym krajem, bo uczony ich jeden dialekt znamy.

Pomijam, na to zapytanie, starożytne dialekta, grecki, łaciński i t. d. dawno światu pogańskiemu znane, i na papierze tylko pozostałe w książkach aż do naszych czasów, używane, ale nie w ustach ludu.