gwiazdka odsyłacz

Hierarchia Dzieła Filtr: wszystkie dzieła

• Wszystkie dzieła
• Tr/1764
• L/1807–1814
• Prz/1816
• Kurh/1852
• SW/1900-1927
• Łoś II/1925

Znaczek, g. znaczka. [...] 2) Sternchen oder andres Zeichen in Büchern. [...]. 2) asterique, m. étoile, petite marque qu’on met dans un livre [...]. 2) znaczek przyłożyć; kreska, gwiazdka albo inszy znaczek w księdze dla poprawy, dla pamięci.

GWIAZDECZKA, GWIAZDKA, -i, ż., demin. [...]. - § Znaczek, który się robi w książkach, asteriscus, [...]. Gdzie gwiazdeczki ujrzysz, wiedz, żem sam od siebie pisał, nie wziąwszy tego z żadnego exemplarza. Szczerb. Sax. pr.

Takich Czert rachuje się w Polszczyźnie 10: 1) Przecinek (,), 2) Kropka (.), 3) Dwukropek (:), 4) Średnik (;), 5) Zapytnik (?), 6) Wykrzyknik (!), 7) Połącznik (-), 8) Nawias ( ), 9) Cudzosłow („), 10) Odsyłka (⁕) lub (a) lub (1) z pomnażaniem gwiazdek, albo przybieraniem dalszych głosek lub czyseł według dalszej potrzeby.

Odsyłacz jest znak pewny (najczęściéj głoska, liczba, gwiazdka i t. p.) wskazujący, gdzie trzeba szukać objaśnienia należącego do wyrazów, przy których się znajduje.

„Mownik polsko-niemiecko-fraucuski" Trotza wydany w r. 1740 zawiera szpalt 3077. Wyróżnia on jedną gwiazdką wyrazy „podejrzane lubo rzadkie" a dwiema gwiazdkami „słowa poetyckie albo krasomowskie" np. bonzy — 'pogańscy kapłani', broczyć, długowieczny [...].