odsyłacz

Hierarchia Dzieła Filtr: wszystkie dzieła

• Wszystkie dzieła
• Szum/1809
• DwBg/1813
• Jak/1823
• Mucz/1825
• Bor/1830
• Rew/1845
• Desz/1846
• Br/1848
• Such/1849
• Kurh/1852
• Morz/1857
• Malecz/1882
• Oż/1883

10^ty Znak, nazywa się Odsyłacz. Pisze się tak: 1,2, albo a. b., albo *. Którykolwiek z tych trzech znaków kładzie się w ten czas, gdy coś do jasności i dokładności rzeczy jest potrzebne, ale zaraz dla rozwlekłości nie może bydź umieszczonem, lecz pisze się albo na dole karty, albo w przypisach, i tam się Czytelnika odsyła, gdzie też podobny znak bydź powinien.

9) Cudzysłów ( ,, ) i 10 ) odsyłacz (1) lub (a) lub (*) nie wydáją się wmówie­niu. Cudzysłów pisze się na początku i na czele każdego wiérsza i na końcu cudzych słów do mowy jakiéj włożo­nych: odsyłacz zaś, gdy kto chce przestrzéc czytelnika o tém, co w ciąg pisma nie weszło, a co się pod takimże znakiém na boku lub na dole kładzie.

Odesłacz [...] się wyraża laseczką wzdłuż położoną (–), i jest znakiem łączenia niedokończonego na jednym wiérszu wyrazu.

[…] (1) Odsełacz ten sam znak na dole pod linią, co i w samym tekście, czyli ciągu pisma położony, albo imie Pisarza, albo miejsce, skąd co wzięte, albo objaśnienie potrzebne pokazuje.

Znamiona łączące. Łącznik (-); albo ( = ) znak łączący zgłoski, np. Cno-ty i na-u-ki. Nawias ( ); są-to dwa łuczki zamykające w sobie jaki znak lub wyrazy. Cudzysłów („); są dwie kreski obok siebie u początku i u końcu cudzych słów, gdy się je przytacza. Mędrzec Chilon mówi ,,Znaj siebie samego.” Odsyłacz (*), (a), (I), znak w pismie odsyłający czytelnika do takiegoż znaku.

Odsyłacz jest znakiem ważnéj myśli z główną łączącéj się, niemogącéj się obok wszakże umieścić, i jest w takiéj lub podobnéj postaci: (*) (1.) (a) itd.

Odsyłacz wskazuje u spodu stronicy, lub na końcu książki objaśnienia, przytoczenia, przykłady, które przerywałyby zbytecznie samo pismo […].

Odsyłacz (*, lub: a), lub: 1) lub inny znak jaki kładzie się po słowie, do którego należy przypisek, u dołu stronicy lub na końcu dzieła umieszczony.

Odséłacze, ( ? albo F i inne różne znaki) używają się nie w drukach, ale w ręcznych pismach; dają się zaś po wyrazach, którym należą się jakie uboczne objaśnienia, albo dla wciągnięcia w mowie wyrazów pobocznie przy takimże odséłaczu wypisanych, które opuszczonemi zostały w szeregach wierszy.

Odsyłacz* albo liczby od 1, coraz dalej, jeżeli się odsyła do przypisku u spodu.