znak symbol, skrót

Hierarchia Dzieła Filtr: wszystkie dzieła

• Wszystkie dzieła
• Mącz/1564 (war. B)
• Kn/1621
• Kn/1644 (I wyd. 1626)
• Tr/1764
• Ant/1788
• Bor/1830
• Kurh/1852
• SW/1900-1927
• Benni/1923
• Gaert/1927

Asteriscus, sci, diminutivum est ab Aster Signum est ad parvae stellae similitudinem, Snák jákoby máła gwiasdeczka, której uzywamy gdy co náznaczyć chcemy osobliwego, álbo godnego ku pámiętaniu

Znák. [...] || Nota aliquid signatum Hor. τὸ σύμβολον [tò sýmbolon], ἔνδειγμα [éndeigma], γνώρισμα [gnṓrisma], σῆμα [sêma], σημεῖον [sēmeîon]. At τὸ σημάτιον [tò sēmátion], σημάδιον [sēmádion]. diminut. Notula Sipont. τὸ μήνυμα [tò mḗnyma].

Signum, Znák 1. 3. [...]

Znak, 1) Zeichen [...]. 1) note, signe, m. marque qu’on fait pour se rapeller; [...]. § 1) znak dla pamięci położyć.

Przestroga. O. Kiedy jest znakiem piątégo przypádku zawsze się pisze wielkié.

Takoż w czásie téraźniéjszym Trybu bezokolicznégo wszystkié słowa i przeczénié kładzie się przed znakiem to albo po nim np. to not love albo not not to love nie kocháć.

Kiedy będzie wiele Rzeczowników należących do iednéj rzeczy położonych w przypadku drugim dość jest znak jégo raz położyć of np. He is Professor of Physick, Anatomy, Astronomy, Jest nauczycielem Medycyny, Anatomii, Astronomii.

Shall i will są znakami czasu przeszłégo, lecz ażéby wiedzieć kiedy użyć, uważać potrzeba, że shall znaczy potrzebę, powinność. Will zaś wolą i obiór.

Znamiona łączące. Łącznik (-); albo ( = ) znak łączący zgłoski, np. Cno-ty i na-u-ki. Nawias ( ); są-to dwa łuczki zamykające w sobie jaki znak lub wyrazy. Cudzysłów („); są dwie kreski obok siebie u początku i u końcu cudzych słów, gdy się je przytacza. Mędrzec Chilon mówi ,,Znaj siebie samego.” Odsyłacz (*), (a), (I), znak w piśmie odsyłający czytelnika do takiegoż znaku.

Znak (....) przed siódmym spadkiem jest na miescu przyimka jakiego, np. o, w, po, przy, np. np. Myślę o siostrze.

Zamiast wyrazów używają się w pewnych zdarzeniach powszechnie przyjęte znaki, które także do skróceń należą; np. § (paragraf).

Dla uniknięcia częstego powtarzania terminów i dla krótkości użyjemy następujących symbolów:

I = dźwięczność

A = bezdźwięczność

S = głoska szczelinowa

T = głoska zwarta.

Znaki dla dźwięczności schematycznie przedstawiają nam widok szczeliny głosowej w krtani, mianowicie zbliżenie zupełne wiązadeł głosowych — dźwięczność, i rozsunięcie ich — bezdźwięczność. Dwa ostatnie znaki przedstawiają dwie typowe głoski danych kategoryj.