terminów gramatycznych online
singularis
Język: polski, łaciński
- Dialekty języka polskiego: Nitsch/1923
- Historyczna fonetyka czyli głosownia: Rozw/1923
- Słowniczek: Gaert/1927
Cytaty
Natomiast na wsch. od podanej linji niema konsekwentnych cech czeskich prócz ściągania prasł. -iie w i w rzeczownikowym typie kåzańi kåzańim i przymiotnikowym głup'i (nom. sg. neut. i nom. pl. f.-n), głup'igo, głup'imu.
W częściach północnych (Husów) jest nawet gen. sg na 'e [...], w południowych (koło Rymanowa) [...], jak w dialektach nowszych.
Typ ten o niezmiennej spółgłosce obejmuje normalnie wszystkie czasowniki, ale bywają przypadki, w których naodwrót do 1. os. sing. przeszła spółgłoska dalszych osób [...].
[...] zresztą w obu klasach w niektórych przypadkach (instr. sing. i w niektórych liczby mnogiej) nastąpiło prasłowiańskie skrócenie [...].
Przedprzyciskową długą mogły mieć tylko w nom. gen. loc. sg. [...].
★Liczba (numerus): a) ★pojedyncza (singularis), b) ★podwójna (dualis), c) ★mnoga (pluralis).
Singularis, p. liczba.
Powiązane terminy
- liczba jedna
- liczba mała
- liczba osobliwości
- liczba pojedyncza
- nazwy dowolnych pojedyńczo istniejących niepodzielnie indywidualnych całości
- *numerus, który o czym jednem traktuje
- oddzielna liczba (liczba pojedyncza?)
- pojedyńczość
- Singularis
- singularius
- número singular
- singulier (liczba poj.)
- Zahl, einzelne
- единственное число