terminów gramatycznych online
końcówka wiersza, rym
Cytaty
Wiérsz żałosny z pięciu miár złożony, z których piérwszá i drugá może miéć dactylum albo spondeum, (Srzedniówka pospolicie bywa długa, a Końcówka jakákolwiek) czwártá zaś i piątá miara zawsze má dactylum [...].
Końcówka, i, lm. i, ż. 1) zakończenie. 2) = zgłoska końcowa wiersza, rym.
Bardziej usprawiedliwione byłoby wahanie w pisaniu nazw geograficznych: Alwernia, Miśnia, Bośnia, ale wszyscy chyba się zgodzą, że tu zaszło upodobnienie końcówki do takich czysto polskich końcówek, jak: cegielnia, winiarnia.
Przymiotniki, w których słyszymy końcówkę -ski, pisać zawsze przez s.
e ruchome [...] Samogłoskę tę należy odróżnić od e w końcówkach takich wyrazów, jak trafunek, zwierciadełko itp. gdzie jeru nie było. Jest to e wstawione dowolnie na podstawie analogiji: kotek, chłopiec itp.