Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

imię własne
Hierarchia Dzieła

Hasło w cytatach: imiona własne
Język: polski
Dział: Onomastyka (współcześnie)
  • Deklinacja I (Nominativus singularis ...., Nominativus pluralis ... Locativus dualis): Łoś III/1927
  • Nauka odmiany wyrazów: Kon/1920
EJO 1999, 246 Definicja współczesna

Imię własne (nazwa własna, nomen proprium). Definiuje się je na ogół jako wyrażenie, które może być użyte w zdaniu tylko do wskazania jakiegoś indywidualnego przedmiotu, do wyróżnienia go spośród innych przedmiotów.

Cytaty

Kon/1920, s. 11 Definicja

Rzeczowniki: Stanisław, Karol, Szajnocha, Lwów, Wiedeń, Włochy, Wisła, Dunaj, Sycylja, Malta i t. d. są nazwami osób, miast, krajów, rzek, wysp, gór i t. p. i nazywają się imiona własne.

Łoś III/1927, s. 24

W odmianie tematów twardych, według obliczeń Hanusza (SKJ. II, 69), tylko 5 rzeczowników prócz imion własnych kończy tu celownik na -owi [...].

Powiązane terminy