Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

datyw

Hasło w cytatach: dátif, dátiwy, dátyw, datywy
Język: polski

Cytaty

Dátiwy à moi à nous. à toi à vous. à lui i à elle. à eux i à elles. nie kłádą sie przy słowách ále w tęn czás kiedy nie mász słowá, álbo kiedy jest nie co odległé [...].

Przy sposobie Roskázującym [...] Záimki zá słowęm chodzą; á w piérwszych dwu osobách máłéj liczby, ták w Dátiwie jáko w Akuzátiwie, nie záżywa sie w tęn czás me te, ále moi toi. náp. attendez-moi czekajcie mnie.

Słowo istotné záżyté miásto należy, ma Dátif.

Datywy à moi, à nous, à toi, à vous, à lui, à elle, à eux, à elles, nie kładą się przy słowach, ále w ten czas kiedy nie masz słowá, albo kiedy jest nie co odległé [...].

Ale przy sposobie Roskázującym i Záimki zá słowem chodzą; á w pierwszych dwu osobách máłéj liczby, ták w Dátywie jáko w Akuzátywie, nie w ten czás me te, ále moi toi. náp. attendez moi czekajcie mnie [...].

Przeprowadzona jej krytyka w stosunku do Duchênebillota budzi ciekawość, jak wyglądała ona u samego Malickiego, bo każe się spodziewać u niego i pod tym względem szeregu zmian.

Terminologia. Litera vocalis — wokala [...].

Declinatio — deklinowanie [...], casus nominativus — mianujący, nominatyw (s. 174—175), genetivus — rodzący, genityw (s. 192), dativus — da(wa)jący, datyw (s. 99), accusativus — oskarżający, akuzatyw (s. 182), vocativus — wzywający, wokatyw (s. 206), instrumentalis — instrumentalny, localis — pozytyw, pokładający.