coniugare

Hierarchia Dzieła Filtr: wszystkie dzieła

• Wszystkie dzieła
• DonGl/1542
• Mącz/1564 (war. B)
• Stat/1568
• Don/1595
• Don/1649
• Lub/1778
• L/1807–1814

Conjugare – sprzęgać, conjugatio – sprzężenie, przężenie, conjugatio inconsequens – sprzężenie roztargnione.

Defore, Nie mieć, Nie dostáć. Profore Pomoc. Verba sunt defectiva, coniugatur sicut Forem primitivum.

Personalis, le, a Grammaticis fictum, quod ad personam pertinet. Verbum personale, quod per distinctas personas coniugatur. [...] Impersonalis, le, ut impersonale verbum quod nullam personam habet.

Et hae sunt terminationes thematum verborum in ę, quarum analogiam sequentes studiosi huius generis facile coniugare poterunt.

Miłuję słowo spráwujące w ukázującym obyczáju mowione, czásu niniejszego, liczby máłej, wyobráżenia prostego, osoby pierwszej, sprzężenia pierwszego, co się sprząga ták: Miłuję miłujesz miłuje.

AMo, verbum activum in Indicativo modo dictum, temporis praesentis, numeri singularis, figurae simplicis, personae primae, coniugationis primae, quod coniugabitur sic. Amo amas amat.

AMo, verbum activum in Indicativo modo dictum: temporis praesentis, numeri singularis, figurae simplicis, personae primae, coniugationis primae, quod coniugabitur sic: Amo amas amat.

Miłuję/ słowo spráwujące w ukázującym obyczáju mowione: czásu niniejszego/ liczby máłej/ wyobráżenia prostego/ osoby pierwszej/ sprzężenia pierwszego/ co się sprząga ták: Miłuję miłujesz miłuje.

Słowa Rossyjskie sprzęgają się (coniugantur) przez sposoby (modos), czasy (tempora), liczby (numeros), osoby (personas) i rodzaje (et genera).

SPOSOBIĆ cz. dk., [...]; – §. 2) sposobić Słowo Grammat., czasować, coniugare [...].