Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

epenteza

Język: polski
Geneza: gr. epénthesis 'wstawienie'
Dział: Fonetyka (współcześnie)
EJP 1991, 77 Definicja współczesna

Epenteza to termin wywodzący się z gr. epénthesis 'wstawienie, wtrącenie': oznacza pojawienie się nowej głoski między dwiema już istniejącymi.

Cytaty

Rozwój fonetyczny, jaki widzimy w ojca.... ojczyzna, winowajca, miejski, Ujski, Zagojski Zamojski itd. obok ociec, st. winowaciec minował, miasto, Uście, Zagoździe Zamość most itd., to jest antycypację (epentezę) elementu palatalnego z równoczesnym dysymilatywnym zanikiem elementu zwartego przed c, cz, s itd., jest dzisiaj kontynuowany tylko tradycyjnie i w wielu wypadkach dawniejsze takie same postaci zostały usunięte w tworach żywych z przywróceniem etymologicznego związku: radca rządca świętokradca itd.

Rezultaty obejmuje się rozmaitemi nazwami, charakteryzującemi zjawisko właśnie ze względu na stosunek rezultatu do poprzedniej fazy: asymilacja, dysymilacja, zanik, epenteza itd.

Epenteza (głoski epentetyczne), p. zmiany głoskowe.

Zmiany głoskowe (historyczne) [...]. A. Ilościowe (kwantytatywne) [...]; e) wtrącenie spółgłoski (epenteza), np. zdrada < zrada.